سبوس به عنوان یکی از محصولات جانبی فرایند آسیاب گندم و برنج ، شامل همه ساختارهای خارجی دانه گندم (پوسته) و لایه آلرون میباشد. سبوس دارای مقدار بسزایی فیبرهای رژیمی محلول و نامحلول است. بجز فیبر، مقدار قابل توجهی اسیدهای چرب، نشاسته، پروتیین، ویتامین و عناصر معدنی را موجود در خود دارد. به غیر از مزایا و ارزش غذایی که سبوس غلات دارند، کاربرد آنها در محصولات غذایی به دلیل دارا بودن فایتیک اسید محدود میگردد. فایتیک اسید به عنوان یک ترکیب ضد تغذیه ای در سبوس غلات، حبوبات و برخی دیگر از دانه ها شناخته شده است. روشهای متفاوتی برای کاهش محتوای فایتیک اسید وجود دارد که میتوان به روشهای آنزیمی، خیساندن، افزودن مالت، تخمیر، فرایند حرارتی، جوانه زنی، شستن سبوس و فرایند هیدروترمال اشاره کرد. از روشهای مختلف فراوری سبوس (روشهای فیزیکی، شیمیایی و حرارتی) جهت کاهش میزان اسید فایتیک، کاهش اندازه ذرات و بهبود خواص ریولوژیکی خمیر حاصل از آن انجام میشود.فرآوری سبوس یکی از مرقوم به صرفه ترین تولیدات هست ، مثلا در فرآوری سبوس برنج مواد اولیه یا همان سبوس کمتر از 24 ساعت فاسد میشود ولی با فرآیند اکستروژنی و اضافه کردن آنزیم نگهداری آن تا 6 ماه افزایش میابد و تمامی بافت ویتامینه سبوس آزاد میشود و در سبوس گندم نیز شرایط یکسانی وجود دارد.
